بررسی رابطۀ افشای اطلاعات با همزمانی قیمت سهام و ریسک سقوط آن با استفاده از سیستم معادلات همزمان

هدف: این پژوهش باهدف بررسی رابطة دوطرفه بین افشای اطلاعات با همزمانی و ریسک سقوط قیمت سهام در بازۀ زمانی 1387 تا 1394 به اجرا درآمده است. روش: روش گردآوری داده‌ها، روش سندکاوی و مراجعه به بانک‌های اطلاعاتی و روش تحلیل داده‌ها، از نوع استنباطی است. جهت آزمون فرضیه‌های پژوهش، سیستم معادلات همزمان با استفاده از روش رگرسیون دومرحله‌ای برآورد شد. یافته‌ها: نتایج آزمون فرضیه‌های پژوهش نشان می‌دهد که بین افشای اطلاعات با همزمانی و ریسک سقوط قیمت سهام در بورس اوراق بهادار تهران رابطة دوطرفه وجود دارد. نتیجه‌گیری: تأیید رابطه دوسویه و متقابل سازگار با نظریه‌های نمایندگی و علامت‌دهی است. بر اساس تئوری نمایندگی افزایش سطح افشا باعث کاهش عدم تقارن اطلاعاتی، افزایش کنترل و نظارت بر عملکرد، افزایش اطمینان سرمایه‌گذار و کاهش ریسک سقوط قیمت سهام می‌شود. همچنین بر اساس تئوری علامت‌دهی، با افزایش احتمال ریسک سقوط قیمت سهام، مدیران اقدام به انتشار اخبار خوب و تأخیر در انتشار اخبار بد می‌کنند.